آیا از خاصیت ضد میکروبی مس و آلیاژ آن اطلاع دارید؟
در سال 2008 سطح مس به عنوان اولین ماده جامد ضد میکروبی و نابود کننده ی ویروس توسط آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا به ثبت رسید.
به این دلیل که بسیاری از میکروارگانیسم های مقاوم به آنتی بیوتیک روی سطوح مسی کشته می شوند.
سطح فلز مس آلودگی های میکروبی را در مدت دو ساعت به 99/9 درصد کاهش داده و حتی پس از آلودگی مجدد آلودگی کاهش می یابد.
مس با سرعت 7-8 log در ساعت باکتری ها و میکروب ها را می کشد.
هنوز هیچ میکروارگانیسمی کشف نشده است که بتواند بر روی سطح مس زنده بماند.
» مس را به شکل های مختلف میلگرد مس ، باسبار مس ، اسلب مس در صنایع مختلف استفاده می کنند.
مس در بیمارستان ها
برآورد شده است که حدود هشتار درصد بیماری های عفونی از راه تماس منتقل می شوند. به همین دلیل است که از سطوح مسی در بیمارستان ها استفاده می کنند. در بخش مراقبت های ویژه برای دستگیره در ها شیر آب و اهرم سرویس های بهداشتی از فلز مس استفاده می شود.
استفاده از مس در بخش مراقبت های ویژه میزان عفونت های بیمارستانی را تا 85 درصد کاهش می دهد.
مقایسه ی خاصیت ضد میکروبی نقره و مس
نقره خاصیت ضد میکروبی ذاتا قوی تری دارد.
فلز مس تنها در صورتی که شرایط دمای بالای سی و پنج درجه و رطویت بالای نود درصد را داشته باشد میکروب ها را می کشد.
اما مس در دمای بیست و دو درجه ی سانتی گراد و رطوبت عادی پنجاه درصد توانایی کشتن نودو نه درصد میکروب ها را دارد.
در شهر بیرمنگام بر روی سطح مس ازمایش جالبی صورت پذیرفته است. سطح مس در مدت زمان هفتادو پنج دقیقه باکتری ها را نابود کرده است. اما سطح نقره در مدت سیصد و شصت دقیقه. از این جهت این آزمایش نشان می دهد که سطوح نقره ای کارکرد معنا داری ندارند.
» اسلب مس
کارکرد مس در بدن
مس به فرآیند سوخت و ساز بدن کمک شایانی می کند. سلول ها مغزی با کمبود مس بسیار ضعیف عمل می کنند. فلز مس در جذب و استفاده از آهن در بدن موثر است. مس یکی از مواد اولیه ی بسیار حیاتی برای آنزیم ها بدن است. مس رادیکال های آزاد را نابود می کند چرا که یک آنتی اکسیدان است. به همین ترتیب با پیری زودرس مقابله دارد.
سلول ها خونی برای رشد و ادامه ی حیات نیاز به مس دارند. مس توسط سلول ها مغری مورد استفاده قرار می گیرد.
در قدیم از مس برای ضد عفونی کردن زخم ها و پاکیزه کردن آب آشامیدنی استفاده می شده است. این ها در اولین سند های پزشکی تاریخ است. اولین سند پزشکی تاریخ پاپیروس اسمیت است که بین سال های 2200 تا 2600 پیش از میلاد نوشته شده است.
علاوه بر این رومی ها و چینی ها از مس برای درمان صرع و درمان زخم های سوخته استفاده می کردند.
همینطور لک های پوستی را با استفاده از مس از بین می بردند.
در ایران باستان هم برای درمان عفونت های چشمی و یا عفونت های دستگاه تناسلی استفاده می کردند.
یک گزارش معتبر و مستند وجود دارد که می گوید سربازان یونانی برای جلوگیری از عفونت زخم، قسمتی از شمشیر برنزی را به درون زخم خود فرو می بردند.
» آیا می دانید باسبار مس چیست و چگونه استفاده می شود؟
نقش زیست شناختی
وجود مس همچنین برای گیاهان هم ضروری است. مس در آنزیم های گیاهی وجود دارد. از جمله در سیتوکروم اکسیداز سی و آنزیم حاوی مس روی به نام سوپراکسید دیسموتاز. فلز اصلی در رنگدانه حامل اکسیژن هموسیانین مس است.
بزرگسالان سالم باید در روز RDA مس در حدود 9/0 میلی گرم در طول روز دریافت کنند.
مس در جریان خون عمدتا روی پروئین پلاسمایی به نام سرولوپلاسمین وجود دارد.
عنصرمس ابتدا در روده جذب می شود. مس بعد از جذب شدن در روده همبسته با آلبومین به سوی کبد منتقل می شود. یک بیماری ارثی وجود دارد که بیماری ویلسون نامیده می شود. در بیماری ویسونمس در بدن باقی می ماند و مانع از عدم ورود آن به صفرا از طریق کبد می شود.
بیماری ویلسون در صورت عدم درمان می تواند منجز به آسیب های کبدی و آسیب های مغزی بشود.
مس به مقدار کمی برای فعال ساختن برخی از آنزیم ها مورد نیاز است. هم چنین برای تولید پروتئین و کربوهیدرات ها در بدن مورد استفاده قرار می گیرد.
در صورت کمبود مس در گیاهان برگ ها کوچک می مانند. و سرشاخه های جوان دچار برگ سوختگی می شوند.
هر چه واکنش خاک اسیدی تر باشد مس قابل استفاده تر است.
برای رفع کمبود مس در گیاهان از سولفات مس به تنهایی و گاهیی هم با آهک استفاده می کنند.
در کل می توان گفت خاصیت ضد میکروبی مس و آلیاژ آن در زندگی ما نقش حیاتی دارد…
